Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
εξαιρετέος — α, ο (AM ἐξαιρετέος, α, ον) [εξαιρώ] αυτός που πρέπει να εξαιρεθεί νεοελλ. φρ. «(ημέρα) εξαιρετέα» αργία αρχ. φρ. α) «Καρχηδών... ἐξαιρετέα ἐδόκει εἶναι» αποφασίστηκε ότι έπρεπε να εξαφανιστεί, να καταστραφεί η Καρχηδών β) «γυναῑκας ἐξαιρετέον ἄν … Dictionary of Greek
εξαιρετέος — α, ο 1. που πρέπει να εξαιρεθεί, που δε δικαιούται να περιληφθεί κάπου, ο εξαιρέσιμος. 2. φρ., «εξαιρετέα ημέρα», ημέρα αργίας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
